KARIŞIK

Eskiden yani bundan 15 yıl önce iki tanışık karşılaştıklarında hal hatır sorulduğunda olumlu sıcak bir tebessümle cevaplar verilir, karşılıklı iyi temenniler dilenirdi. Şimdilerde bırakın karşılaşıp hal hatır sorma ilişkisini, birbiriyle karşılaşmamak için yollarını değiştiriyorlar. karşılaşsa bile ağızdan çıkan kelime yetersiz olunca karışık bir hal olduğu hemen anlaşılıyor.Her şey birbirine o kadar karıştı ki samanın içinde iğne aramaya benziyor. Hal böyle olunca umutsuzluk gün geçtikçe artıyor, gelecek kaygısı diye bir kavram hemen hemen hiç yok gibi. Kısa günün kârı hesapları yapılmaya başladığından insani ilişkilere de gerek duyulmuyor.Bireyler umut yorgunu olunca toplumsal yozlaşmada gün gün belirgin bir şekilde artıyor. Sıkça kullandığımız milli birlik ve beraberlik söylemi anlamını yitiriyor, yitirdiği gibi itici bir algı haline dönüşüyor.Sen mi? Ben mi ? Diye sorgular başlıyor, iki tarafta da milli birlik ve bütünlüğe dair yapıcı bir olgu sergilenemiyor. Yani durum karışık!Bireydeki bu hastalık ülke yönetimine iyiden iyiye yansımış, öyle bir hal almış ki, milli bütünlüğü koruyan kanun ve yasalar bile kendini soyutlayan bir hal almıştır. Her bir şey formaliteden ibaret, kişiye özel söylem ve menfaatler ön plana çıkmış, bunun da işlemesi için kanuna kurala gerek duyulmadan yönetime hakim kişinin ağzından çıkan menfi ve sözüm ona milli söylemler yeterli sayılmaktadır.Peki bu işleyiş biçimi fiziksel anlamda olumlu görüntülere sahne olurken, arkada bırakılan kötü görüntülerin izi gelecek nesile refaha çıkış yolu olacak mıdır.? Yol belirleyici olarak bırakılmayan izler tedavisi zor yaralara neden olmayacak mıdır.? Yani durum karışık!En son gelinen noktaya bakıldığında yukarıda bireylerin kendi kendilerini yok etme mücadalesi, ülke kuruluş felsefesini bir taraf etmesi, geleceğe dair umut vaad etmekten uzak kaldığı gibi, geçmişi ve tarihini de inkar etme noktasına getirmiştir. Bu düşünce ve tarzla yola çıkanlar çatıştırarak, ayrıştırarak, kişi yada kişilere özel yönetim şeklini benimseyenler ülke kuruluş felsefesini karalayarak, kötüleyerek yola çıkarlar.Dünya düzenine bakıldığında bu şekilde yol almak isteyenlerin hiç birisi huzur ve refah getirmemiştir, aksine kin nefretin yanında kan akıtmışlardır. Bunları görmek için müneccim falan olmaya gerek yoktur. Tarih yeterince ders vermiştir, Bu dersten pay çıkarmaktan ziyade beğenmeyerek halen iddia eden bir yönetim ve destekçisi varsa bu insanlardan şüphe duymamak aptallık olur.Adına vatan dediğimiz, kanla sulanmış kutsal saydığımız topraklarımızı, ortak kullanım alanını kendi cirit alanına çevirmek isteyenler var.Yani durum karışık mı! Karışık.