Akyurt, sanayi ve ticaret merkezi olma iddiasıyla büyürken ve imar planı yaklaşık 500 bin kişilik bir nüfusun barınacağı şekilde hazırlanmışken eğitim ise adeta unutulmuş.
Akyurt’a Biruni İlkokulu yanında inşaa edilecek olan okul alanının yanı sıra, Yıldırım Mahallesi’nde sadece 3 adet okul alanı var. Atatürk Mahallesinde ise 1 adet okul alanı mevcut. Üstelik bu alanların ikisi Akyurt Belediyesi-şahıs ortak mülkiyetine ait.
Yıldırım Mahallesi’nde şahıs, belediye mülkiyetinde bir ilkokul alanı, Kızık Göletinin de ötesinde bir ilköğretim tesis alanı, Yıldırım mahallesi’nde Kızık Mahallesine yakın bir konumda ilkokul alanı ve Atatürk Mahallesi’nde yine şahıs, Akyurt Belediyesi ortak mülkiyetinde bir endüstri meslek lisesi alanı bulunuyor.
Bizler Akyurt’a yeni okullar inşaa edilmesini, yatırım programına alınmasını bekleye duralım Akyurt Belediye Meclisi 3 ay boyunca yaptığı çalışmalar ile yukarıda sıraladığım okul alanlarını tespit edebildi. Tespit edilebilen 4 adet okul alanının yanına 2 adet şahsa ait okul alanları da eklenebilir. Biri mevut okul alanlarının yanında sadece 877 metrekarelik bir alana sahip, diğer ise Mehmet Akif Ersoy Ortaokulu’nun yanında yer alıyor.
Minyatür parkları, minyatür spor tesislerini, sözde yürüyüş yolunu, sosyal donatıları(?), okullarda 40’a yaklaşan sınıf mevcudiyetlerini, çocuklar için oyun alanlarının yetersizliğini görünce, Akyurt’u yönetenler; “İlçenin asgari ücret veren fabrikalarında karın tokluğuna çalışıyorsunuz, çalışın, yorulun, yiyin, için yatın’ diye düşünüyor olsa gerek!
“Sanayi şehri” dediler, ticaret merkezi olacağını söylediler, Kuzey Ankara’nın “parlayan yıldızı” olacağına inandırdılar… Ancak plansızlık ve ilgisizlik yüzünden Akyurt, parlamaktan çok çekim gücünü kaybeden bir nötron yıldızına (sönen yıldız) dönüşüyor! Eğitim gibi hayati bir konu bile göz ardı edilirken, geleceğe nasıl umutla bakabiliriz?
Sanayileşiyoruz, nüfusumuz artıyor, işgücü ihtiyacı buna bağlı olarak artıyor, Akyurt sözde gelişiyor ancak bu ‘büyüme’nin beraberinde getirdiği ihtiyaçlar göz ardı ediliyor. Yeni ancak, orası burası çökmeye başlayan, rutubete muzdarip hastane binası yeri bile zar zor, uzun uğraşlar sonucu üretilebilmişti.
Okul sorunu, sorunlu olarak devam ederken, çözülemez noktaya gelindiğinde bir şekilde ele alınacak. Zorunluluklar, işin içinden çıkılamaz hale gelindiğinde bir şekilde nihayete kavuşacak. İki farklı binada eğitim-öğretim veren Mehmet Akif Ersoy Ortaokulu, yeni yapılacak olan okul ile bu sorundan büyük ihtimalle kurtulacak.
Ancak, bu zorunlulukların, sorun haline dönüşmesini beklemek yerine şimdiden bu adımları atmak yerinde olmaz mı? 500 bin kişilik nüfusa göre yapılan imar planındaki 4 okul alanı, derslik ihtiyacını karşılayabilecek mi? Ortaokul öğrencileri ikili öğretime reva görüldü, iki farklı binada eğitim gördü, aynı sorunlar ilerde liselerimiz, ilkokullarımız için ortaya çıkmayacak mı? Günü kurtarmaktan vazgeçmek gerekiyor. Akyurt Belediyesi Temmuz 2024’te, 11 adet, yaklaşık 220 dönüme yakın arazisinin satış kararını almıştı. Bu arazilerden kaçının satıldığını ve belediyenin satış yolu ile ne kadar gelir elde ettiğini bilmiyoruz. Buradan elde edilecek gelirin bir bölümü, eğitim için kamulaştırma amacıyla kullanılamaz mı? Hiç değilse, yıllık 500 milyon TL bütçeye ek olarak elde edilen arsa satış gelirleri faydalı bir işte kullanılmış olur. Zira, tasarruf tedbirleri nedeniyle ihaleye bile çıkamayan belediyemiz somut, elle tutulan bir adım atarak geleceğimize, çocuklarımıza sahip çıktığını gösterebilir. Biz Akyurtlular olarak ise, eğitim yatırımları konusunda daha fazla talepte bulunmalıyız.
Yıldızın etrafında gezegenler olur… Ama yıldız ışığını kaybettiğinde, etrafındaki gezegenler de karanlığa gömülür. Akyurt’un da ışığını kaybeden bir yıldız gibi yavaş yavaş sönmesine izin mi vereceğiz, yoksa eğitim başta olmak üzere geleceğe yatırım yaparak gerçekten parlayan bir yıldız mı yapacağız?
Çünkü bir ilçenin gerçek anlamda ilerlemesi, yalnızca binaların, fabrikaların çoğalmasıyla değil; kültürel gelişim, farklı düşüncelere saygı, ekonomik kalkınma ve üretimle mümkündür. Ancak bunların tamamının temeli eğitimdir. Eğer eğitim geri planda bırakılırsa, ekonomik gelişim de sosyal kalkınma da sürdürülemez hale gelir. Bugün çözülmeyen sorunlar, yarın içinden çıkılmaz hale gelir.
Nitelikli bir eğitim altyapısı olmadan sanayileşme yalnızca ucuz iş gücüne dayalı bir büyüme yaratır ve bu da uzun vadede ilçeyi kalkındırmak yerine tüketen, dışa bağımlı bir yapıya sürükler. Bugün Akyurt’ta okul alanlarının yetersizliği, sınıfların kalabalıklığı, çocuklar için sosyal alanların eksikliği görmezden gelinirse, yarın nitelikli iş gücü yerine vasıfsız işçilerin çoğaldığı bir Akyurt ile karşı karşıya kalırız.
Unutmamak gerekir ki, asıl sermaye beton yapılar değil, yetiştirilen nesillerdir. Eğer bugünden eğitime yatırım yapılmazsa, Akyurt sadece büyük bir sanayi bölgesi olarak kalır ancak gerçek anlamda bir şehir olamaz.
